Klawesynista i organista, kameralista i dyrygent – jest niewątpliwie jednym z najbardziej rozpoznawalnych wykonawców nurtu historycznego w Polsce. Koncertuje również na klawikordzie i historycznych fortepianach.

W roku 1991 utworzył specjalizujący się w historycznym wykonawstwie zespół Concerto Polacco. Zainicjował w Warszawie regularny cykl koncertów muzyki oratoryjnej wykonywanej zgodnie z historyczną praktyką wykonawczą, w ramach którego po raz pierwszy w Polsce wykonano na historycznych instrumentach takie arcydzieła jak m.in. Mszę h-moll J. S. Bacha. Również wiele utworów muzyki staropolskiej zostało po raz pierwszy wykonanych bądź nagranych pod batutą Marka Toporowskiego.

Koncertuje w Polsce i za granicą, dokonał kilkudziesięciu nagrań płytowych w Polsce, Niemczech i we Francji. Dokonał pierwszej rejestracji fonograficznej muzyki klawesynowej Charlesa Nobleta oraz licznych rejestracji historycznych organów w Niemczech, m.in. w serii „Organy Dolnych Łużyc”. Wielokrotnie otrzymywał nagrodę Fryderyka.

Studia ukończył w Akademii Muzycznej w Warszawie (organy – Józef Serafin, klawesyn – Leszek Kędracki). Następnie doskonalił swe umiejętności we Francji (Strasbourg), Niemczech (Saarbrücken) i Holandii (Amsterdam) pracując pod kierunkiem Aline Zylberajch i Boba van Asperena (klawesyn) oraz Daniela Rotha (organy). Otrzymał Pierwsze Nagrody Konserwatorium w Strasbourgu w dziedzinie organów i klawesynu oraz Dyplom Koncertowy Musikhochschule des Saarlandes (organy).  Jest laureatem I nagrody I Ogólnopolskiego Konkursu Klawesynowego im. Wandy Landowskiej w Krakowie (1985).

Kolekcjonuje historyczne instrumenty klawiszowe, zbiór eksponowany jest w zabrzańskim „Fortepianarium”.